QE EVROPA TE JETE EDHE SHTEPIA JONE

Ndryshimi duhet të vijë nga jashtë nën ndikimin e nevojës,

                                 por jo doemos me dhunë.     Zhan MONE

Frika prej ndryshimit që është dhe një prej pengesave kryesore për të ndryshuar rrjedhën nga mungesa e njohjes së perspektivës së ndryshimit dhe e përfitimit prej tij.

Për realizimin e ndryshimeve ka disa rrugë dhe mjeshtëria qëndron te zgjedhja e rrugës më të mirë dhe më shpejt e realizueshme, ku për ne shqiptarët që jemi midis shteteve të fundit për shkruar në Evropë duket si rruga edhe rezultati i ndryshimit, sidomos te shtetet që kemi përrreth ku punojnë mijëra shqiptarë.

Tejzgjatja e zbatimit të reformave të organizimit të komunitetit sipas eksperiencës perëndimore vjen si prej paaftësisë së klasës politike, por dhe të vetë komunitetit nga mos bërja e një opozite të fuqishme ndaj shtetit që deri tani nuk ka qenë në shërbim të qytetarëve, por vetëm qytetarët kanë qenë në shërbim të tij duke paguar taksat etj, etj.

Pra, siç duket nga sa thamë më sipër, rruga për në Evropë ka dy faktorë që e realizojnë: shteti me organizmat e tij, dhe populli me të bërit opozitë dhe me ngritjen në mënyrë të fuqishme të zërit për ndryshim që te ne shqiptarët është shumë pak për të mos thënë hiç fare. E them kështu sepse edhe kur kërkojmë diçka që na takon ndahemi dhe kurrë nuk bëhemi të një mendje, duke harruar se partitë dhe vetë partia që mund të ketë qeverisjen përfaqëson interesin e një grupi dhe asnjëherë interesin e të gjithëve.

Në kohën e bërjes së ndryshimeve në Evropë Zhan Mone shkruan: “Qeveritë e shteteve tona, secila në mënyrë të veçantë, si dje ashtu dhe sot, janë të obliguara të mbrojnë një lloj koncepti të interesave kombëtare, që dalin nga influenca të ndryshme, midis të cilave ato më konservativet kanë barrën më të madhe. Sado që të parashikohet, qeveritë e kanë vështirë dhe pothuajse të pa mundur, gjithnjë të ndryshojnë situatën ekzistuese të gjerave, e obligimi i tyre është që t’i ndryshojnë. Këtë mund ta dëshirojnë në bindjet e veta intime, por duhet t’i japin llogari parlamentit të tyre para opinionit publik, sepse disa herë janë penguar nga burokratët e vet, të cilët duan të mbajnë gjendjen ekzistuese. Nuk ka asgjë më të natyrshme se sa kjo. Nëse qeveritë dhe administrata e tyre do të ishin në gjendje gatishmërie në çdo moment ta ndryshojnë rendin ekzistues, kjo do të thoshte revolucion permanent dhe anarki e përhershme. Ndryshimi duhet të vijë nga jashtë nën ndikimin e nevojës, por jo doemos me dhunë”.  

Pra, siç kuptohet nga sa më lartë, ndryshimi domosdoshmërish vjen nga jashtë nën ndikimin e nevojës, që te ne është më urgjente se sa ndonjëherë, e cila duket edhe nga këmbëngulja e partnerëve tanë perëndimor dhe sidomos e SHBA-ve që kërkojnë plotësimin e standardeve që s’janë gjë tjetër veç pavarësi e institucioneve dhe demokraci e liri për të gjithë, për të krijuar e punuar jashtë presionit dhe rregullave burokratike e korruptive që zbatohen nga administrata që nga kupola qeveritare e deri poshtë në bazë nga zyrtarët më të thjesht të saj.

Para nesh si komunitet mbetet kuptimi i nevojës së ndryshimit për ta bërë Evropën si shtëpinë tonë, duke u ndërgjegjësuar se kjo është një alternativë e domosdoshme për të cilën secili duhet të adaptojmë sjelljen e vet e cila nuk duhet të dëmtojë tjetrin, sepse ky vend është i madh dhe për vet popullatën që kemi, ka vend e mundësi për të gjithë. Askush nuk duhet të bëhet rob i ruajtjes së një pozicioni të arritur edhe në mënyrë të ndershme, pale në mënyrë korruptive siç ndeshëm shpesh, që kthehet në ruajtës e mbrojtës dogmatik i “sukseseve” siç bënim në sistemin e kaluar. Secili duhet të shikojë krahas interesit të tij edhe interesin e gjithë komunitetit.

Petrit MENAJ